باغ ارم شیراز - مجله گردش با تو

 هنگامی که در فصل بهار به شیراز سفر می‌کند، جایی که هوای آن عطر شکوفه‌های نارنج است، می‌توان با دقت بیشتری به منبع الهام بسیاری از شاعران بزرگ ایرانی که ساکن این منطقه بودند، مانند حافظ و سعدی نگاه کرد. اگرچه هوا کاملاً گرم است و شرایط آب و هوایی کاملاً در این منطقه بسیار شدید است، اما شیراز مملو از باغ‌های شگفت‌انگیز است که در طول قرن‌ها به زیبایی طراحی شده‌اند، باغ‌های جهان نما، دلگشا، عفیف آباد و ارم تنها چند مورد از آن‌ها هستند. مجله اینترنتی گردش با تو

باغ ارم که به معنای واقعی کلمه به باغ بهشت ترجمه می شود، یکی از 9 سایت میراث فرهنگی ثبت شده در یونسکو به عنوان باغ ایرانی ایران است. با توجه به شرایط اقلیمی سخت ایران، این باغ ها حاصل هوشی الهام گرفته شده است که توانسته است از حوزه های مختلف دانش از جمله مدیریت آب، مهندسی، معماری، گیاه شناسی و کشاورزی نهایت استفاده را ببرد.

از این گذشته، ایده باغ ایرانی به عنوان بهشتی زمینی، جلوه‌های رایج و هنری ایرانیان را در حوزه‌های مختلف از جمله ادبیات، موسیقی، شعر، خوشنویسی و طراحی فرش رنگ‌آمیزی می‌کند که به نوبه خود از لحاظ زیبایی‌شناختی الهام‌بخش چیدمان شده است.

باغ ارم در شمال شهر شیراز و در کرانه شمالی رودخانه خشک واقع شده است. تاریخ تأسیس آن مشخص نیست، اما مطمئناً در دوره سلجوقیان توسعه یافته و در دوره زندیه در قرن هجدهم تأسیس شده است. سپس به یکی از سران ایل قشقایی فروخته شد و عمارت اصلی را ساخت و دستور کشت گونه های مختلف گیاه و درخت را داد. در دوره قاجار به نصیرالملک فروخته شد و او غرفه کنونی را تأسیس کرد که سرانجام پس از مرگ پسرش به پایان رسید. در حال حاضر این باغ و بنا در محدوده باغ گیاه شناسی شیراز است که توسط سازمان میراث فرهنگی ایران حفاظت می شود و به عنوان یک منظره تاریخی برای عموم آزاد است.

باغ ارم همانند سایر باغ های ایرانی در چهار بخش با اندازه گیری های دقیق هندسی متناسب طراحی شد تا بتواند آبیاری و سایر شرایط لازم یعنی مناطق سایه برای گیاهان خاص را فراهم کند تا بتواند این طیف متنوع از پوشش گیاهی را رشد دهد.

انواع گل رز، لاله و توله سگ، درختان میوه مانند انار، به، سیب و گلابی، درختان همیشه سبز، کاج و کاملاً قابل توجه در میان همه بلندترین سرو شیراز معروف به سرو ناز. در حال حاضر کوشکی که قبلاً ذکر شد در مرکز باغ است، نمونه‌ای از معماری اوایل قاجار، ساختمانی سه طبقه با زیرزمینی که جریان باریکی آب درون آن باعث می‌شد که بعدازظهرهای تابستان غیر قابل تحمل شود. در طبقه دوم، ایوانی وجود دارد که توسط دو ستون بلند به سبک معماری هخامنشی و دو اتاق در هر طرف پشتیبانی می‌شود، که همگی مستقیماً به مسیری زیبا و سنگفرش شده با درختان سر به فلک کشیده در دو طرف نگاه می‌کنند. نمای بنا شامل انواع کاشی کاری است که در این میان سه کتیبه هلالی شکل و نقاشی بالای آن از اهمیت بالایی برخوردار است.