تخت جمشید شیراز

 تخت جمشید (تخت جمشید، پارسه، پارسه پلیس)، مجموعه عظیمی است شامل کاخ‌ها، دروازه‌ها، مقبره‌های پادشاهان، نقش برجسته‌ها و پلکان‌های باشکوهی که در دامنه غربی کوه رحمت ساخته شده است. تأسیس آن در سال 518 قبل از میلاد آغاز شد و پس از 150 سال تکمیل شد.

معرفی تخت جمشید شیراز

این شهر باستانی که در زمان داریوش اول، خشایارشا و اردشیر اول توسعه یافت، پایتختی باشکوه و تشریفاتی برای هخامنشیان به شمار می‌رفت که بر روی تراس سنگی بالاتر از زمین‌های هموار مرودشت ساخته شده بود.

معماری هخامنشی که بیشتر به هنر تلفیق و نوآوری شهرت دارد، یکی از هنرمندانه ترین و شاهکارهای معماری جهان باستان است. کاخ‌های این مجموعه از چند بخش مهم تشکیل شده‌اند که عبارتند از: پله‌های ورودی، دروازه همه ملل، کاخ آپادانا (کاخ سلطنتی بارعم)، تاچار (کاخ اختصاصی پادشاه)، کاخ هدیش، تالار تریپیلون (سه‌گانه). دروازه)، کاخ صد ستون، دروازه ناقص و مقبره در قسمت شرقی.

بر اساس شواهد مختلف، کاربردهای خاصی برای تخت جمشید در نظر گرفته شده است که از جمله آنها می توان به اقامتگاه و استراحتگاه موقت، محل برگزاری آیین ها و مراسم بهار، رصدخانه مطالعات نجومی، محل شورا و مجلس، عبادتگاه بزرگ برای انجام مناسک و نیز اشاره کرد. یک زیگورات با الهام از معماری زیگورات های بین النهرین.

سنگ‌های آهکی در رنگ‌های مختلف بدون ملات و فقط با استفاده از بست فلزی در اینجا نصب می‌شوند. در ساخت این مجموعه عظیم افراد مختلفی توسط هخامنشیان به کار گرفته شده بودند. علاوه بر دستمزد ماهانه، بیمه کار نیز به آنها تعلق می گیرد.

اسکندر در سال 321 قبل از میلاد تخت جمشید را به آتش کشید و بخش بزرگی از مجموعه ویران شد.